psikologjia

Bota ime bardhe e zi e adoleshences.

Te jesh adoleshent do te thote te luftosh me identitetin tend personal,dhe te terhiqesh nga njerezit qe te rrethojne duke bere qe ti shmangesh realitetit qe te rrethon,duke pasur frike nga gabimet(dhe te qendrosh e mbyllur ne vetvete)duke mos pasur besim ne vlerat qe zoteron dhe te biesh pre e injorances dhe e njerezve me dy fytyra.

Ne kete vend ku mbizoteron konkurrenca,njerezit me dy fytyra,njerezit qe te lendojne aty dhe atehere kur nuk e pret.Te ngulin thiken mbas shpine.

Dikur ishim motra,ndersa soy rivale kryesore,ti je thjesht nje interesaxhie nje njeri qe nuk ka ndjenja,nje njeri i pashpirt nje mendjemadhe,ndersa un qe vuaj mekatet e tua.Dikur me thoje qe te konsideroj si moter ndersa sot me genjeve pa pike problemi.

Do te kesh nevoje per mua,por une nuk do te behem indiferente ndaj teje do te te ndihmoj pasi jemi kusherira te para(jemi te njejten fis).Do te te ndihmoj vetem per kete arsye,jo se meriton respekt dhe dashuri.Ti ishe xheloze ndaj meje,meritat e mia i merrje gjithmone ti asnjehere nuk me kane vleresuar te quajne ty me te mire se une(un jam serioze,ndersa ti buzeqesh ke cun te shohesh ne rruge)ti je nje mendjelehte qe genjehesh me nje cokollate dhe mendon se je me e bukur se une,por jo ti e ke gabim pasi ti lyhesh ndersa mua me pelqen te jem ashtu sic me ka falur natyra.Une e dashur"rivale"nuk do te marr hak thjesht do te te kthej nderin qe me dhurove para ca vitesh.

"Per dashurin vdes,per urrejtjen jetoj"

Marre nga ditari im;"Bota ime bardhe e zi e adoleshences"

Eshte nate,dhoma eshte e erret,e ka mbuluar vetmia me mantelin e saj ne ngjyre te zi.Te gjithe po pushojne,te gjithe po enderrojne,ndersa une zgjuar qendroj.Lotet pikojne pa pushuar,ato ne zemren time kane ndaluar.

Heshtjen time te ngrysur askush nuk po e kupton,askush per te me ndihmuar nuk po vjen.Askush,askush nuk mund te me thote dicka,nje fjale sa per te me dhene nje fijez shprese per te vazhduar perpara.E une qendroj e ulur ne kollltuk duke degjuar muzike te trishtuar,me floket e pushpuritur me syte e enjtur nga pagjumesia(lotet e shumta)me cigare ne dore dhe me shishen e Wiskit per te me bere shoqeri.

Pastaj trupi im pershkohet nga nje rryme e ftohte ajri,trupi mbushet me kokrriza te vogla,sikur kokrra gruri.Heshtjen time te vetmise po e shoqeron edhe hena.Qe me ndricimin e saj here qesh e here qan.Madje duket sikur me thote;"Mos,qaj por buzeqesh mbasi dikush tjeter jeton per buzeqeshjen tende".Por une vazhdoj perseri me heshtjen time te ngrysur,nuk pyes ne ka perendi qe me shikon ose njeri qe me dashuron.

Fryn era e ftohte e veres dhe floket mi prek,por une nuk mundem qe pas asaj te vrapoj,sepse e di qe perseri un do te gaboj..Dhe nuk dua qe te vuaj perseri,pasi me mjafton kjo vuajtje e pakufi.Nuk mjafton vetem vetmia ime,por fillon shiu dhe pikon mbi trupin tim.

E flaka tutje mbulesen e shtratit qe gjendej mbi trupin tim,shkallet kaperceva,muajt kalojne nje nga nje dhe une nuk mundem qe ti kuptoj dhe as nuk i ndiej.

Por,ndiej zerin e zemres time qe thote fjalen:Urrejtje!!!

Dhe lotet dhe shiu qe pikon mbi buzet e paputhura dhe mbi trupin e paprekur.Lagem nga keta pika,por edhe pse eshte mesnate,une frike nuk kam pasi aleatja ime(vetmia me ndihmon)pastaj poshte kembeve te mia mbushet me uje nje grope e vogel dhe shfaqet nje fytyre qe buzeqeshje me dhuron.Nje fytyre qe edhe ne enderra me shfaqet dhe me thote:-Ti me perket mua,dhe une ty shume te dua!Por ti mos vuaj per ate djale,se se shpejti do te takohemi ne te dy.Nuk e kuptoj nga vjen ky ze,kur vetmin do ta harroj e ate person do ta shikoj.

Zemren time e lashe te vepronte ashtu sic ajo deshironte.E lashe te lire te jetonte dhe ne fushen e lumturise te vraponte.

E lashe te me urdheronte,dhe gjithe trupin ajo ta komandonte.Por zemra gaboi kur per here te pare i shikoi,dhe ate e dashuroi.Nuk e ka fajin zemra,por e kam une qe te dua me shume se shpirtin tim.Tani un zemren e ndaloj,dhe ne horizont veshtroj.

Po si te shikoj,kur ai syte mi verboi?!

Se shpejti kjo zemer do te pushoje dhe ne parajse do te jetoje.Nuk vepron zemra sakte gjithmon,kur do ate qe ne sy nuk te shikon...

Zemra......zemra....qe vuan per kete dashuri.....dhe don vrasesin e saj qe ishe ti.........

...Dy pika shiu lagen xhamin e dritares time,

Dy pika loti ndaluan mbi faqet e mia.
...
Sonte kjo nate melankolike m'beri te kujtoj ato kujtime,

Kujtimet e bukura qe me dhuroj dashuria..

Pa kuptuar u gjenda mbi fleten e bardhe,

e lapsin ne gishtat e mi.

Largesia nga ti me torturoj a e kupton vall?!
Zemrohem nganjehere lapsin e perplas mbi tavoline,

tymi i cigares me ben shoqeri.

Tashme mbeta me kujtimet magjike e te trishten vetmi,

Eh-zemra mu djeg kam mall-kam mall per ty...

Me mungon prania jote

ti je per mua Ylli me i bukur i universit te kesaj bote,

Sa te dua Engjelli im e din vetem i madhi Zot..

Edhe pse jetojme ne largesi,

e prane vetes nuk te kam.

Une jetoj per ty,

Me beso ne thellesi te pentagrameve zemra ime vetem Emrin tend mban............... NGA_**Princesha Jotee**dhe perqafimi yt i ngrohte.
kur duhemi kaq shume pse duhet te jetojme ne vetmi?!!

Jeten time do e mbyll, Me dhimbje dhe me brenga, Kurre mos me harro, Ke qen gjithmon ne zemren time brenda. Sa shum kam per te thene, ...Por fjale nuk gjej dot, Nuk dua te jetoj me, Dua te zhdukem nga kjo bot. Te vdes e te fle e qete, Ty me mos te te besdis , Zemra ime pac fat ne jete

Me thuaj...
Ke dashuruar ndonjehere ne jeten tende?
Ke dashuruar ndonjehere me gjithe qenien tende?
Ke dashuruar ndonjehere dike, aq shume sa te harrosh veten tende?
Me thuaj...
Ke qare ndonjehere kur dikush te ka thene "lamtumire"?
Me thuaj...?

Me kthe keto pergjigje, dhe do mundohem te kuptoj cfare dashurova une?
Njeri, apo perbindesh...?